کد مطلب:35569 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:148

در حق پارسایان وارسته چنین فرمود:

چو شمعند این قوم بر اهل راز
در این دهر و نیز از جهان بی نیاز

به سر برده در زندگی آن چنان
تو گویی كه باشد ز دیگر جهان

ز جان گشته بنیاد حكمت نیوش
بود، حیرت انگیز آن چشم و گوش

ببینند و عبرت بگیرند سخت
پذیرای پندند و بیدار بخت

به پرهیز باشند از ناپسند
نه آن را پسندیده بر دیگرند

به خیرات و دانش بود مشتهر
بدین هر دو بر خلق شد راهبر

ببینید، رمدم به مرگ بدن
گریبان بدرند از پیرهن

ندانند خود مرگ دل را بها
بدین مرگ هستند بی اعتنا

ولی پارسا از بدن غافل است
كه اندوه این قوم مرگ دل است

عظیم است بر پارسا مرگ دل
كه دل را كند نور حق مشتعل

همایون ز جان، بنده ی حیدر است
اگر بر چنین بندگی، درخور است

[صفحه 311]

صفحه 311.